เคล็ดลับบำรุงสมอง

1. จิบน้ำบ่อย ๆสมองประกอบด้วยน้ำ 85 % เชลล์สมองก็เหมือนต้นไม้ที่ต้องการน้ำหล่อเลี้ยง ถ้าไม่มีน้ำ ต้นไม้ก็เหี่ยว ถ้าไม่อยากให้เชลล์สมองเหี่ยวซึ่งส่งผลให้การส่งข้อมูลช้า กลายเป็นคนคิดช้าหรือคิดไม่ค่อยออกแต่ละวันจึงควรดื่มน้ำบ่อย ๆ 

2. กินไขมันดีคนไม่ค่อยรู้ว่าสมองคือก้อนไขมันซึ่งจำเป็นต้องมีไขมันดีไปทดแทนส่วนที่สึกหรอ แนะนำให้กินไขมันดีระหว่างวัน จำพวกน้ำมันปลา สารสกัดใบแปะก๊วย ปลาที่มีไขมันดีอย่าง ปลาแซลมอน นมถั่วเหลือง วิตามินรวมน้ำมันพริมโรสเป็นน้ำมันดี ที่ทำให้เชลล์ชุ่มน้ำ ส่วนวิตามินซีกินแล้วสดชื่น 


3. นั่งสมาธิวันละ 12 นาที หลังจากตื่นนอนแล้ว ให้ตั้งสติและนั่งสมาธิทุกเช้า วันละ 12 นาที เพื่อให้สมองเข้าสู่ช่วงที่มีคลื่น Theta ซึ่งเป็นคลื่นที่ผ่อนคลายสุด ๆ ทำให้สมองมี Mental Imagery สามารถจินตนาการเห็นภาพและมีความคิดสร้างสรรค์ ( ถ้าทำไม่ได้ตอนเช้า ) ให้หัดทำก่อนนอนทุกวัน 

4. ใส่ความตั้งใจ การตั้งใจในสิ่งใดก็ตาม เหมือนการโปรแกรมสมองว่านี่คือสิ่งที่ต้องเกิด ระหว่างวันสมองจะปรับพฤติกรรมเราให้ไปสู่เป้าหมายนั้น ทำให้ประสบความสำเร็จในสิ่งต่าง ๆ เพราะสมองไม่แยกระหว่างสิ่งที่ทำจริงกับสิ่งที่คิดขึ้นทั้งสองอย่างจึงเป็นเสมือนสิ่งเดียวกัน 

5. หัวเราะและยิ้มบ่อย ๆ ทุกครั้งที่ยิ้มหรือหัวเราะ จะมีสารเอ็นโดรฟิน ซึ่งเป็นสารแห่งความสุข หลั่งออกมาเท่ากับเป็นการกระตุ้นให้มีความอยากรักและหวังดีต่อคนอื่นไปเรื่อยๆ 

6. เรียนรู้สิ่งใหม่ทุกวัน สิ่งใหม่ในที่นี้หมายถึง สิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน เช่นกินอาหารร้านใหม่ ๆ รู้จักเพื่อนใหม่ อ่านหนังสือเล่มใหม่ คุยกับเพื่อนร่วมงานและเรียนรู้วิธีการทำงานของเขา เป็นต้น เพราะการเรียนรู้สิ่งใหม่ทำให้สมองหลั่งสารเอ็นโดรฟิน และโดปามีนซึ่งเป็นสารแห่งการเรียนรู้ กระตุ้นให้อยากเรียนรู้และสร้างสรรค์ไปเรื่อย ๆ เมื่อมีความสุขก็ทำให้มีความคิดสร้างสรรค์ 

7. ให้อภัยตัวเองทุกวัน ขณะที่การไม่ให้อภัยตัวเอง โกรธคนอื่น โกรธตัวเอง ทำให้เปลืองพลังงานสมอง การให้อภัยตัวเอง เป็นการลดภาระของสมอง 

8. เขียนบันทึก Graceful Journal ฝึกเขียนขอบคุณสิ่งดี ๆที่เกิดขึ้นแต่ละวันลงในสมุดบันทึก เช่น ขอบคุณที่มีครอบครัวที่ดี ขอบคุณที่มีสุขภาพที่ดี ขอบคุณที่มีอาชีพที่ทำให้มีความสุข เป็นต้น เพราะการเขียนเรื่องดีๆทำให้สมองคิดเชิงบวก พร้อมกับหลั่งสารเคมีที่ดีออกมา ช่วยให้หลับฝันดีตื่นมาทำสมาธิได้ง่าย มีความคิดสร้างสรรค์ 

9. ฝึกหายใจลึก ๆ สมองใช้ออกชิเจน 20 25 % ของออกชิเจนที่เข้าสู่ร่างกาย การฝึกหายใจเข้าลึกๆ จึงเป็นการส่งพลังงานที่ดีไปยังสมอง ควรนั่งหลังตรงเพื่อให้ออกชิเจนเข้าสู่ร่างกายได้มากขึ้น ถ้านั่งทำงานนานๆ อาจหาเวลายืนหรือเดินยึดเส้นยืดสายเพื่อให้ปอดขยาย 

ความตกลงเชงเกน

ความตกลงเชงเกน (อังกฤษ: Schengen Agreement) เป็นความตกลงระหว่างประเทศส่วนใหญ่ในทวีปยุโรปอันให้สัตยาบันเมื่อ พ.ศ. 2528 สาระสำคัญเป็นการอนุญาตให้สมาชิกในกลุ่มสามารถเดินทางระหว่างกันโดยไม่ต้องถือหนังสือเดินทาง ข้อตกลงนี้มีผลต่อประชากร 4,000,000 คนใน 24 ประเทศ (21 ธันวาคม พ.ศ. 2550) ครอบคลุมเนื้อที่ 4,268,633 ตารางกิโลเมตร (1,648,128 ตารางไมล์) นอกจากนั้นยังให้การอนุญาตชั่วคราวกับผู้ถือใบอนุญาตเชงเกน (Schengen Visa) มีสิทธิในการเดินทางได้ชั่วคราวในประเทศสมาชึกโดยถือใบอนุญาตใบเดียว ตามสนธิสัญญาอัมส์เตอร์ดัม (Treaty of Amsterdam) ข้อตกลงและตัดสินใจทุกข้อของความตกลงเชงเกนกลายเป็นส่วนหนึ่งของกฎหมายของสหภาพยุโรป
ประเทศที่ลงนามในความตกลงฉบับนี้มีด้วยกัน 30 ประเทศรวมทั้งประเทศในสหภาพยุโรปทุกประเทศ และประเทศนอกสหภาพอีก 3 ประเทศคือ ประเทศไอซ์แลนด์ ประเทศนอร์เวย์ และประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ปัจจุบันมี 26 ประเทศที่ใช้ความตกลงนี้ สหราชอาณาจักรยังมิได้ใช่กฏนี้ หลังจากที่มีการปฏิบัติข้อตกลงนี้ด่านหรือป้อมตรวจคนเข้าเมืองของประเทศที่อยู่ในเครือเชงเกนก็ถูกรื้อทิ้ง
ประเทศที่อนุญาตให้ประชาชนในกลุ่มเชงเกนสามารถเดินทางระหว่างกันโดยไม่ต้องถือหนังสือเดินทาง และประชาชนจากประเทศนอกกลุ่มเชงเกนเดินทางระหว่างประเทศเชงเกนได้โดยใช้ใบอนุญาตเพียงใบเดียว - ใบอนุญาตเชงเกน (Schengen Visa) ประเทศสมาชิกทั้งหมดหลังจากการเข้าร่วมเพิ่มในเดือน ธันวาคม พ.ศ. 2551 ประกอบด้วย

• ประเทศเบลเยียม
• ประเทศฝรั่งเศส
• ประเทศอิตาลี
• ประเทศลักเซมเบิร์ก
• ประเทศเนเธอร์แลนด์
• ประเทศเดนมาร์ก
• ประเทศกรีซ
• ประเทศโปรตุเกส
• ประเทศสเปน
• ประเทศเยอรมนี
• ประเทศออสเตรีย
• ประเทศฟินแลนด์
• ประเทศสวิตเซอร์แลนด์
• ประเทศสวีเดน
• ประเทศนอร์เวย์
• ประเทศไอซ์แลนด์
• ประเทศมอลตา
• สาธารณรัฐเช็ก
• ประเทศเอสโตเนีย
• ประเทศฮังการี
• ประเทศโปแลนด์
• ประเทศสโลวาเกีย
• ประเทศสโลวีเนีย
• ประเทศลัตเวีย
• ประเทศลิทัวเนีย
• ประเทศโมนาโก

ประเทศไซปรัส เลื่อนการอนุญาตไปหนึ่งปี ประเทศบัลแกเรีย และ ประเทศโรมาเนีย ยังอยู่ในการพิจารณา

กางเกงชั้นในสีแดงช่วยส่งเสริมสุขภาพจริงหรือ?

ผิวหนังของเราถือเป็นดวงตาคู่ที่สอง เพราะ ในผิวหนังมีอวัยวะที่ทำหน้าที่เป็นตา
ในการรับสัมผัสอยู่ โดยอวัยวะนี้จะทำหน้าที่เป็นตัวเซ็นเซอร์แสง ดังนั้น
แม้ว่าตาจะปิดอยู่ เราก็สามารถรู้สึกถึงสีได้จากความยาวคลื่นของสี

สีที่มีความยาวคลื่นสูงที่สุด คือ สีแดง จึงกล่าวกันว่า สีแดงสามารถกระตุ้น
การทำงานภายในร่ายกาย ทำให้ความดันโลหิต อัตราการเต้นของหัวใจ
และอุณหภูมิของร่างกายสูงขึ้น

ในกลุ่มผู้สูงอายุที่ใส่กางเกงชั้นในสีแดงตัวใหญ่ หรือผ้าคาดเอวสีแดงปิดสะดือ
จะช่วยให้มีสุขภาพดี เนื่องจากบริเวณใต้สะดือลงไปประมาณ 5 ซ.ม.
มีจุดที่เรียกว่า Tanden (จุดตันเถียน) ซึ่งทางการแพทย์ตะวันออกถือเป็น
จุดสำคัญที่เป็นจุดกำเนิดของ "จิตวิญญาณ" ซึ่งเป็นพลังแห่งชีวิต

เมื่อกระตุ้นบริเวณดังกล่าว ด้วยการห่มผ้าสีแดง จะทำให้การไหลเวียนของเลือดดีขึ้น
ร่างกายอบอุ่น ลดอาการหนาวสั่น ลดอาการปวดหลัง-ปวดไหล่ ช่วยฟื้นฟู
ความเหน็ดเหนื่อย กระฉับกระเฉงขึ้นทั้งร่างกายและจิตใจ คลายเครียด
ช่วยให้อาการประจำเดือนมาไม่ปกติ หรือปวดประจำเดือนดีขึ้น
รวมถึงมีพลังเพิ่มขึ้นด้วย

แต่มีข้อควรระวัง คือ เมื่อใส่กางเกงในสีแดงแล้ว บางคน
จะรู้สึกตื่นตัวจนนอนไม่หลับ หรือมีความดันโลหิตเพิ่มขึ้น
ดังนั้น ผู้ที่มีความดันโลหิตสูงจึงควรระมัดระวัง 

เคล็ดลับเทคนิคแอดมิชชั่น

หลังจากที่ได้เห็นคะแนนโอเนทและเอเนทกันไปแล้ว  ก็มาถึงเวลาสำคัญที่จะต้องมาเลือกอันดับเพื่อที่จะยื่นพิจารณากัน  โดยในปีการศึกษานี้สามารถเลือกแอดมิชชั่นกลางได้ ๔ อันดับ  ไม่ว่าจะโควต้ารับตรงหรือกลางก็ลองมาดูข้อแนะนำนิดๆ หน่อยๆ จากรุ่นพี่กันดีกว่า
       ๑. คะแนนเราเป็นอย่างไรบ้าง  ข้อแรกหลายคนก็ทำหน้าถอดสี  ที่เราต้องดูเพราะน้องๆ หลายคนคงจะเคยได้ยินคนแนะนำให้เลือกอันดับที่ ๑ ตามความฝัน  แต่ก็อยากให้ดูความจริงด้วยอีกนิดนึง  ว่าคะแนนที่เรามีสามารถไล่ตามฝันได้หรือไม่ เช่น ฝันอยากเป็นแพทย์  แต่คะแนนรวมเราไม่ถึงร้อยละ ๕๐  ก็ไปมองหาคณะอื่นเหอะ  แต่ถ้าคะแนนห่างไม่มาก  จะลองดูก็ไม่ว่ากันขอรับ
       ๒. สี่อันดับเรียงตามอะไรดี  ข้อนี้เรียงตามได้หลายวิธี  โดยคนส่วนใหญ่มักจะเรียงตามเปอร์เซ็นต์คะแนนที่ตัวเองเกินมาจากน้อยไปมาก  แต่บางคนก็เรียงตามความฝัน  แต่พี่ๆ หลายคนแนะว่าควรเรียงตามความเป็นไปได้  เพราะนอกจากจะดูจากเรียงตามฝัน  และความต่างของคะแนนที่เกินจากคะแนนขั้นต่ำแล้ว  อยากให้ดูจากอัตรารับและอัตราแข่งขันด้วย  สถิติมีประโยชน์นะขอรับ
       ๓. เปอร์เซ็นต์ติดกันมากก็ยอมทิ้งสักอันเหอะ  ขอยกตัวอย่างเลยละกัน เช่น เลือกอันดับ ๑ คะแนนน้องเกินมา ๑๒%  เลือกอันดับ ๒ คะแนนเกินมา ๑๓.๕%  จะเห็นได้ว่าช่วงห่างขอทั้งสองอันดับต่างกันเพียง ๑.๕ เปอร์เซ็นต์  ในกรณีที่ทั้ง ๒ อันดับที่เลือกเป็นคณะในกลุ่มเดียวกัน ( เช่น นิเทศศาสตร์ กับวารสารศาสตร์ )  ก็แนะนำให้น้องตัดใจเลือกว่าชอบอะไรมากกว่า  แล้วตัดอีกอันทิ้งไปเถอะ  เพราะมันไม่ต่างกับน้องเลือกอันดับไปเพียงแค่อันดับเดียว  ได้มาก็มักจะได้อันบน  แต่ร่วงทีร่วงคู่สองอันดับเลยนะครับ  น่าเสียดายโอกาสไป
       ๔. คุยกับรุ่นพี่ในคณะที่เลือกสักนิด  น้องควรจะรู้รายละเอียดในคณะที่เลือกให้ละเอียด  เพราะเมื่อน้องตัดใจเลือก ๔ อันดับนี้แล้ว  แสดงว่าน้องน่าจะสนใจในคณะที่เลือกพอสมควร  อย่าเลือกไปโดยไม่รู้อะไรในคณะนั้นเลย  เช่นเลือกสหเวชศาสตร์ไปเพราะคะแนนไม่ถึงแพทย์  (คณะนี้มีอะไรให้เรียรู้น่า สนใจกว่าที่น้องคิดนะขอรับ)  เพราะบางคณะก็มีเงื่อนไขหรือรายวิชาที่ไม่เหมือนที่อื่นทั่วไปด้วย  ศึกษาให้ดีนะขอรับ
       ๕. อย่าตามเพื่อนหรือเลือกเพื่อเพียงให้ติด  ถ้าน้องไม่ชอบในคณะที่จะเข้าจริง  เลือกเพราะเพื่อนเลือก ( เช่น ผู้ชายเลือกคณะวิศวกรรมศาสตร์ตามเพื่อน  เพราะไม่รู้ว่าตัวเองจะเข้าอะไรดี  แต่เพื่อนร่วมห้องเลือกเยอะก็เลยเลือกไปตามเค้า )  หรือเลือกเพราะอย่าให้พอมีชื่อว่าติดๆ ไป  สุดท้ายน้องอาจจะเรียนไม่ไหว  โดนรีไทร์หรือซิ่วใหม่ไม่รู้ด้วยนะ  และที่สำคัญมันเป็นการทำลายโอกาสของคนที่เขาอยากเรียนจริงๆ
       ๖. เข้าหาครูแนะแนว  ท่านทำให้รุ่นพี่มีที่เรียนมาแล้วรุ่นต่อรุ่น  แล้วทำไมเราจะติดไม่ได้เชียว  การได้คุยกับครูแนะแนวเพียงเล้กน้อยก่อนตัดสินใจอะไรลงไป  อาจเปลี่ยนและช่วยให้ชีวิตน้องถึงฝั่งฝันได้นะขอรับ
       ๗. ปรึกษาผู้ปกครองสักนิด  ข้อนี้ห้ามลืมโดยเด็ดขาด  เพราะลองคุยกับท่านดูว่าท่านเห็นชอบด้วยไหม  ถ้าไม่เห็นชอบก็ลองคุยกับผู้ปกครองดูสักนิด  ปรับความเข้าใจให้ตรงกัน  เพราะอย่าลืมว่าการตัดสินใจของเราไม่ได้ส่งผลกับเราเพียงคนเดียวนะ  ยังมีคนที่อยู่ข้างหลังน้องๆ รออยู่

ต้นกำเนิดของยาสีฟัน

 ยา สีฟันถือกำเนิดขึ้นครั้งแรกในสมัยอียิปต์โบราณ โดยยาสีฟันในสมัยทำจากการผสมวัตถุดิบธรรมชาติเข้าไว้ด้วยกัน ซึ่งวัตถุดิบที่นำมาใช้เป็นส่วนผสม ได้แก่

    • เกลือป่น
    • พริกไทยป่น
    • ใบมินต์
    • และดอกไม้ต่างๆ

        ในสมัยโรมันมีการคิดค้นสูตรยาสีฟันของตัวเองขึ้นมาใหม่ ซึ่งออกแนวค่อนข้างแปลกประหลาดเพราะใช้ปัสสาวะของมนุษย์เป็นส่วนผสมหลัก โดยชาวโรมันเชื่อว่าแอมโมเนียที่อยู่ในปัสสาวะอาจจะช่วยให้ฟันขาวสะอาดขึ้น

        ต่อมาช่วงราวศตวรรษที่ 18ยาสีฟันตำรับอเมริกันที่ใช้ขนมปังเผาเป็นวัตถุดิบก็ได้ถือกำเนิดขึ้น นอกจากนั้น ในเวลาไล่เลี่ยกันยังมีการคิดค้นสูตรที่เรียกว่า "เลือดมังกร", "ซินนามอน" และ "สารส้มเผา" ขึ้นด้วย

        อย่างไรก็ตาม การใช้ยาสีฟันของผู้คนทั่วไปยังไม่ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายจนกระทั่งใน ช่วงศตวรรษที่ 19 เดิมทีคนส่วนใหญ่จะแปรงฟันด้วยน้ำเปล่า แต่ต่อมากระแสความนิยมของยาสีฟันประเภทผงเริ่มได้รับความนิยมมากขึ้น คนส่วนใหญ่จะใช้ยาสีฟันที่ทำขึ้นเอง ซึ่งโดยมากยาสีฟันในสมัยนั้นจะทำจากผงช็อล์ค ผงอิฐ และเกลือ

        ในปี 1866 สารานุกรมเอนไซโคลพีเดียแนะนำให้ใช้ผงถ่านแทน ต่อมาในปี 1900 ได้เริ่มมีการผลิตยาสีฟันแบบเหลวที่มีส่วนผสมของไฮโดรเจนเพอร์ออกไซด์ และเบรกกิงโซดา สำหรับส่วนผสมประเภทฟลูออไรด์ได้รับการเติมลงไปในยาสีฟันครั้งแรกในปี 1914

        ในช่วงศตวรรษที่ 19 ยาสีฟันแบบเหลวยังคงได้รับความนิยมน้อยกว่ายาสีฟันแบบผงจนกะทั่งถึงช่วง สงครามโลกครั้ง 1 ทั้งนี้ บริษัทคอลเกตถือเป็นผู้ผลิตเจ้าแรกที่คิดค้นยาสีฟันแบบหลอดบีบขึ้นมาเมื่อปี 1896 และลักษณะเช่นนี้ก็ยังคงมีใช้กันอยู่จนถึงปัจจุบัน